Ik had me ingeschreven bij Welsun dat is de vrijwilligerscentrale in Landgraaf. Op 25 september 2020 had ik een intake gesprek. Een leuk gesprek en ze hadden beslist wat voor me, ze zouden me terug bellen, maar wie belde niet Welsun, ik kreeg een lullig mailtje van ik heb geen tijd. Waarom hebben mensen nooit tijd als het om transgenders gaat, vraag ik me dan af. Ik uitten mijn pissigheid op hun Facebook en prompt een reactie, ze belde me op, maar nu had ik geen tijd. Toen stuurde ze een mailtje, ik bespaar jullie de inhoud.
Ik ben nu een maal een beetje autistisch afspraak is afspraak als je geen tijd hebt, moet je tijd maken en niet een mailtje sturen een dag later ik heb geen tijd, want een mailtje schrijven kost ook tijd en in die tijd had ze me ook bellen.
Dat noemen zich welzijn werkers. Welzijn zij er toch om mijn welzijn te bevorderen. Of hoe zit dat. Ik had het die dag enorm druk gehad, maar ik was net op tijd thuis. En dan hebe je je gehaast voor niks, ik denk eerder dat ze het vergeten was en de dag erna ontdekte, dat ze had moeten bellen. Ik kom zelden te laat op een afspraak. Dan moet er al wat gebeurt zijn.
Of ik nog bemiddeld wilde worden. Natuurlijk zei ik.
Ze stuurde me naar een project vlak bij mij in de buurt. Een dame runde daar een zaak, waar mensen met een speciaal bewijs van de gemeente zich konden inkleden, of meubels krijgen. Er werd niks verkocht. Ze draaide dus op subsidie en het was bezigheidstherapie. Voor mensen die daar werkte en voor enkele mensen die daar zaten te breien. De bediende dames waarvan ik dacht dat ze ouder waren als ik ben, bleken allemaal jonger te zijn, maar wel allemaal ketting rokers. Aan deze dames kon je nu eens zien hoe verwoestend het roken was voor je gezondheid. Maar goed. Ik merkte al snel dat ze haar post niet wilde delen met iemand anders de chef daar, en dat was toch de vacature. Bovendien, ben ik van mening dat je zelf bedruipend moet zijn. Dat mensen die weinig geld hebben daar zich kunnen inkleden, geen probleem, maar als je de winkel openstelt voor iedereen, kun je het bij de rijken halen en de armen geven, zo deden wij dat bij de meubelbeurs. Wij lieten de rijken betalen voor de armen. Ook daar zou men iets van zich laten horen, maar ook daarvan zit ik nog steeds op antwoord te wachten.
Ik werd ook nog naar Seniorweb Landgraaf gestuurd. Maar dat in een apart verhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten